Spreektekst Perspectiefnota 2018

De kern van het politieke kader van deze perspectiefnota is niet het hele boekwerk, maar bovenal punt 1 van het Statenvoorstel, de bestuursopdrachten waarmee het regeerakkoord en het interbestuurlijk programma tot leidraad voor onze provincie worden verheven. Ook de integrale energieagenda die de duurzaamheidsdictaten van het Rijk en de Brusselse Eurocraten moet incorporeren is een van de kernpunten van deze perspectiefnota.

Met het Interbestuurlijk programma wordt onze autonomie overboord gezet, het provinciale beleid wordt gedegradeerd tot slechts een radertje in een naar corporatisme neigend systeem. De overige passages uit de Perspectiefnota zijn  uiteindelijk slechts ondergeschikt aan het programma en bieden dan ook  ruimte aan nogal nietszeggende beschouwingen. Het leest als een propagandistische brochure met vergezichten naar een klimaatneutrale heilstaat in 2050. Iedereen moet “duurzaam” gaan leven, in aardgasvrije wijken, fossiele brandstoffen gebruiken mag niet meer, het land moet volstaan met windparken als de triomfbogen van de Groene Staatsideologie. Van de SP en de PvdA is het streven naar zo’n maakbare samenleving op ideologisch geschoeide leest te verwachten. Na het mislukken van het maakbaarheidsideaal van de multiculturele samenleving was een nieuw verheffingsdoel nodig. Maar de VVD loopt als uitgerekend de grootste partij in deze coalitie even hard voorop. Om de energieagenda en een klimaatneutraal Brabant in 2050 te verwezenlijken zien we méér overheid, méér ambtenaren, méér betutteling, minder vrijheid en minder democratie met de VVD aan het roer. De nu getoonde foto laat enkele Brabantse VVD-politici zien die de inspiratiebron tonen voor hun Groene Communisme, het CCCP van de Sovjetunie. Of staat CCCP hier voor Communist Climate Change Party als nieuwe naam voor de VVD?

Om de neo-marxistische maakbaarheidsdroom compleet te maken heeft Brabantkennis, namens de provincie, een “Toekomstgids voor Brabantse gemeenten” gepubliceerd over “globale uitdagingen” in een “betekeniseconomie” en een “collectief van menselijke doelen”.  Daarbij komt nog wat GS verkondigt over sociale veerkracht: er blijken volgens dit college “niet-veerkrachtige burgers” te bestaan die worden gedefinieerd als: “Niet veerkrachtige burgers zijn mensen die niet kunnen delen in en bijdragen aan een goede kwaliteit van leven in Brabant. Zij missen het vermogen om individueel of samen met hun sociale omgeving te reageren op veranderingen en de toegang tot externe hulpbronnen.” Dit klinkt niet alleen eng, dit is ronduit stuitend. Wanneer draagt iemand niet bij “aan een goede kwaliteit van leven in Brabant”? Wat is die “goede kwaliteit”, zijn dat enkel de drammerige idealen van het Groene Communisme en het multiculturalisme? Wil GS hiermee zeggen dat iemand die daaraan niet voldoet, gewoon niet deugt en een tweederangs burger is? En het “missen van het vermogen” om te reageren op veranderingen? Welke veranderingen? Het klakkeloos accepteren van de massa-immigratie, de asielinvasie en de daaraan verbonden islamisering? Zijn burgers die het niet accepteren dat asieleisers voorrang krijgen voor een sociale huurwoning, die protesteren tegen windturbines, die geen moskee in hun leefomgeving willen daarmee niet-veerkrachtige burgers? Is dat sociale veerkracht, het doordrammen van politieke-correctheid?

Dit alles wordt in voorliggende Perspectiefnota bezegeld met een “bagel”, verzonnen als symbolisering van de deugocratie. De deugocratie, een staatsvorm waarbij voor de bestuursmacht de drang om te deugen belangrijker is dan de volksmacht. De kaderstellende en controlerende taak van de volksvertegenwoordiging die steeds meer wordt uitgekleed via bestuurlijke akkoorden met niet democratisch gecontroleerde partners, gericht op doelen die gelijkgeschakeld worden met de agenda’s van hogere bestuursmachten in Den Haag en vooral in Brussel. Met D66 landelijk en provinciaal aan het bewind verliezen we niet alleen het zelfbeschikkingsrecht over onze organen, maar als volksvertegenwoordigers óók het zelfbeschikkingsrecht over onze bestuursorganen. De stem van de burger wordt eveneens geroofd, onze burgers krijgen geen kans om zich uit te spreken in referenda, waar D66-minister Ollongren landelijk het raadgevend referendum afschaft, was het eerder D66 in deze Brabantse Staten die een provinciale referendumverordening afwees. De D van D66 staat dan ook niet meer voor Democraten, maar enkel nog voor ‘Deugen’.

Wat gaat dit conformeren via de bestuursopdrachten aan het inhoudelijk programma van het IBP betekenen voor het provinciale beleid op het gebied van energie, migratie, klimaat, etcetera? Via de MIPP-sleutelprojecten kan GS alles makkelijk in projectjes gieten, er is altijd wel een kader voor te vinden waar het in kan passen, zonder duidelijke kaderstelling door PS. Helemaal bedenkelijk aan deze werkwijze is de mandatering aan GS voor projecten die zogenaamd niet kunnen wachten. De politieke vriendjes van GS uit hun bestuurlijke netwerk kunnen zo makkelijk voorsorteren om het volgende project binnen te harken. Een werkwijze die net zo gecorrumpeerd is als het grote voorbeeld van dit college, de Europese Commissie en haar herverdelingsmechanisme van EU-fondsen. Naar dit grote voorbeeld geschapen ziet GS zichzelf ook als belangrijke stimulator middelen uitdelen voor projecten die toegeschreven zijn naar haar deugagenda.

Wat klimaat en energie betreft is een bedenkelijke vorm van massapsychologie het uitgangspunt. Er is geen ruimte voor twijfel, geen ruimte voor kritiek. Wie de duurzaamheidsdrammers niet klakkeloos napraat wordt de mond gesnoerd, wie niet in hun tempo meemarcheert deugt niet en wordt buitengesloten. Bij de presentatie onlangs van het Brabantse Energieakkoord aan nieuwe gemeenteraadsleden door onder andere VVD’er Ed Nijpels en klimaatactivist Marjan Minnesma bleek dit maar al te duidelijk. De Groene Staatsideologie werd hier als onweerlegbaar gepresenteerd, zogenaamd als “gedepolitiseerd”. Het is een sekte, een groene sekte, die door dit college niet alleen schaamteloos wordt gepromoot en gefaciliteerd – bijvoorbeeld door middel van de Brabantse Energie Alliantie, maar ook wordt afgedwongen. Zelfs in de gemeentelijk collegeprogramma’s probeert dit college haar plannen nog door te drukken. Nadat dit college de Brabantse veehouders met absurde milieuregels het mes op de keel heeft gezet, heeft D66-gedeputeerde Spierings haar milieumessen alweer geslepen om ook de ondernemers in de Brabantse binnensteden in de afgrond van de armoede te duwen. Haar idee om alle door fossiele brandstoffen aangedreven voertuigen van leveranciers uit de steden te gaan weren betekent de nekslag voor met name veel hardwerkende MKB’ers. De prijs voor de onrealistische en niet-effectieve klimaat- en energieplannen van de groene sekte komt daarmee bij de ondernemers en de burgers te liggen.

Die prijs schuift dit college ook door naar de toekomst. Veel plannen in deze perspectiefnota zijn op langjarige basis, ondanks dat dit het laatste jaar van deze bestuursperiode is. Veel plannen zijn ook onomkeerbaar: met name de destructie van de veehouderijsector en de potverterende landschapsverwoestende energieagenda. Daarom de vraag aan GS of zij bij de begroting ook met een voorstel komen om voor langere tijd haar grafrechten af te kopen, als zij van plan zijn om zo lang over hun graf heen te gaan regeren?

Zelfs het Eindhovens Dagblad doorzag onlangs de bedenkelijke plannen van dit college. Het ED schreef op 13 april een analyse, getiteld “Provincie kaapt klimaat voor eigen agenda”, verwijzend naar een onderzoek van de provincie wat stelde dat kleinere gemeenten achter zouden blijven bij de doelstellingen voor een klimaatneutraal Brabant in 2050. Het ED concludeert: “Met de insteek die de provincie kiest, wekt ze op zijn minst de schijn een belangrijk thema als duurzaamheid te verweven met haar eigen bestuurskrachtagenda.” Oftewel, gedeputeerde Spierings misbruikt nu ook de klimaatwaanzin om haar herindelingsagenda van bovenaf door te drukken. Dit roept de vraag op welke boodschap dit college nog heeft aan gemeentelijke autonomie? Is dit wat met de “toekomstgids voor Brabantse gemeenten” wordt beoogd? Is dit zelfs niet in strijd met het Europese Handvest voor lokale autonomie? Graag een reactie.

Ook de politieke partijen moeten worden meegesleurd in de deugtentakels van dit college.  "wij zullen u onder andere als input voor uw verkiezingsprogramma's een geactualiseerde duurzaamheidsbalans doen toekomen". Impliciet is de boodschap hiervan: als u dit ideologische voorschrift geen deel uit laten maken van uw verkiezingsprogramma, dan deugt uw partij niet en kunt u collegedeelname wel op uw buik schrijven. Wat blijft er over van een levendige democratie als verkiezingsprogramma’s zo geüniformeerd zullen worden?

Wat de nadere inhoud van het energie- en klimaatbeleid betreft: u gaat van het gas af. Dat maakt nieuwe huizen 50% duurder, aldus de baas van CE-Delft. Maar wat is het alternatief? Warmtenetten zijn beperkt toepasbaar en moeten soms tussentijds “bijgestookt” worden. Groen gas is er domweg te weinig. Hopeloos veel te weinig. Zonnepanelen werken nauwelijks in de winter en opslag is er niet en komt er niet tegen een betaalbare prijs. En geothermie? Ach ja, dat heeft al wat faliekante mislukkingen achter de rug, maar goed: een deel van de huishoudens kan het er mee doen. Maar wat gaat u doen met al het gas dat ook mee komt, soms wel een kubieke meter gas per kubieke meter water? Terugstoppen?

En de rest? Warmtepompen á 6 kilowattuur aansluitwaarde per huis en een gekmakende zoem door de hele stad? Hoe moeten we dan in combinatie met de elektrisch auto in een periode van 2 weken koud, windstil weer en sneeuwbedekking aan onze elektriciteit komen? Ook het KNMI kwam vorige maand met een rapport dat dit volstrekt onmogelijk wordt, waarna Prof.dr. Mulder uit Groningen met een onderzoek kwam dat om die reden “van gas los” juist meer gas gaat vergen om de onvoorstelbare hoeveelheden benodigde elektriciteit op te wekken. Dezelfde professor Mulder die eerder al aantoonde dat wind- en zonsubsidies geen enkel nut hebben omdat alle besparingen via de CO2-beurs in Poolse bruinkoolrook op gaan.

Alleen de verhalen van de Groene Sekte mogen verkondigd worden, maar de echte cijfers krijgen we nooit te horen. Uw eigen cijfers die de oplichting blootleggen: >14% duurzaam in Brabant is 1% wind, 1% zon, 1% geothermie en de rest is schadelijker en CO2-rijker dan gas en vaak zelfs dan kolen!

Dan de cijfers van toenmalig PvdA-staatssecretaris Dijksma: De Urgenda-maatregelen – het van 16 naar 25% verhogen van de reductie van CO2 levert theoretisch 0,000045 graden, 45 miljoenste deel van een graad op.  

Het hele klimaatakkoord zou volgens die redenering voor zo’n 200 miljard euro ongeveer 0,00027 graden opleveren aldus berekeningen van Rob van Dorland, klimaatspecialist bij het KNMI, die voor de Volkskrant nog even de onthutsende cijfers van Marcel Crok doorrekende. 1/3000e van een graad. Geëxtrapoleerd naar de hele wereld is dat 1/10e van een graad voor € 60.000 miljard. Het verschil tussen 10.15 en 10.45 uur vanmorgen. Als je dat verkoopt als klimaatmaatregel, dan ben je een oplichter waarbij heer Olivier niet in je schaduw kan staan.

Laten we daarom inzetten op oplossingen zoals onlangs bij de rondetafelbijeenkomst over energie werd gepresenteerd door Dr. Le Pair en Prof.dr. De Lange: zij zien daarbij vooral een rol voor de gesmolten zoutreactor op basis van thorium, waar Prof.dr. De Lange liet zien hoeveel thorium er nodig is voor een heel mensenleven elektriciteit, vervoer en verwarming, vliegreizen incluis: het volume van 1 pingpongbal!

Naast het klimaatbeleid is ook in deze perspectiefnota het Natura2000-beleid weer gepresenteerd als onderdeel van “vitale natuur”. Daar is weinig vitaals aan, gelet op de vele levens van agrariërs en andere ondernemers die met dit nepnatuurbeleid onmogelijk worden gemaakt. Met het doorgeslagen stikstofbeleid kan de veehouder straks ook op de lijst van bedreigde soorten. Zij worden immers gegijzeld door de ecologistenmaffia, de doorgewinterde milieuactivisten die hun drammerige eisen door dit college ingewilligd hebben gezien. Is dit ook niet een vorm van ondermijning? Wordt bij ‘natuurherstelmaatregelen’ en bijbehorende natuurbeheerplannen voor soms nieuw aangelegde Natura2000 gebieden niet bewust gekozen voor extreem stikstofgevoelige natuurdoeltypes? Door de keus voor de aanleg van zulke gevoelige natuurdoeltypes krijgen (agrarische) ondernemers in de verre omtrek van zo’n Natura2000 gebied de grootste problemen in hun bedrijfsvoering. Het lijkt er op of bewust voor zulke natuurdoeltypes gekozen is om de landbouw in het nauw te drijven. Veehouders worden in dit kader verplicht om luchtwassers te plaatsen, terwijl deze onvoldoende blijken te werken. Ondertussen blijken luchtwassers wél te zorgen voor een hoger risico op stalbranden. Is dit niet een reden te meer om te stoppen met het onnodig op kosten jagen van veehouders met deze zinloze luchtwassers? Graag een reactie van GS.

Waar met vele miljoenen Brabants belastinggeld het agrarisch buitengebied wordt omgevormd tot nepnatuur, is voor datzelfde buitengebied nauwelijks effectief toezicht en handhaving mogelijk. De boswachters hebben hierover onlangs terecht een noodkreet laten horen. Wat de PVV betreft moet stevig worden ingezet om het buitengebied weer onder controle te krijgen, niet langer een vrijplaats voor criminelen, sluikstorters, stropers en ander schorem, maar weer rust en vrijheid geven aan hardwerkende boeren, recreanten, grondeigenaren en de dieren in bos en veld. Drugsdumpingen vormen een steeds groter probleem, ook voor de gedupeerde grondeigenaren. Daarom de vraag aan GS of naar aanleiding van de gerechtelijke uitspraak over het doorbelasten van opruimkosten van drugsafval aan particuliere grondeigenaren, de casus Nuenen, nog beleidswijzigingen te verwachten zijn en wat de stand van zaken is van het overleg met de Rijksoverheid hierover?

Wat ondertussen ook het politieke graf van dit college overstijgt is de aanpak van de files. Een collegeperiode lang letterlijk stilstand, ook deze Perspectiefnota bevat slechts nietszeggende passages voor onze wegeninfrastructuur. Ondanks een royale inkomstenpost van opcenten MRB, ziet de automobilist er niet veel voor terug. Hetzelfde geldt voor de ambities van dit college op de digitale snelweg: grote woorden over digitalisering in het bestuursakkoord, maar in de praktijk na drie jaar nog geen stap verder: ‘Wij werken aan een visie op digitalisering´ en ´Wij zetten ons in op de langjarige transities als digitalisering´. Terwijl deze er eind 2017 al hadden moeten zijn. Vraag aan GS is wat de ambtenaren op deze portefeuilles de afgelopen jaren dan wél hebben gedaan, behalve quasi-hippe kreten verzinnen voor provinciale beleidsdocumenten? Ook op andere economische dossiers is onduidelijk wat onder dit college daadwerkelijk wordt gepresteerd. Wanneer gaan we echt het regionaal economisch beleid meten en inzichtelijk maken in de P&C rapportages wat de clubjes als VisitBrabant (en House of Leisure) concreet bijdragen ook Brabant? En dan met ook zinvolle en meetbare KPIś op oa Arbeidsmarktbeleid, Visit Brabant, Branding. Eind 2016 was in de Statenmededeling monitoring economisch beleid te lezen dat Statenvoorstellen worden voorzien van concrete KPI’s en dat dit is uitbesteed aan Adviesbureau ERAC. Waarom is dit ook nog niet gerealiseerd?

Bij deze perspectiefnota hoeven de snobistische cultuurclubjes ondertussen niet te vrezen of er daadwerkelijk wordt gepresteerd: met de subsidie-injectie van 9 miljoen Euro's wordt de toekomst voor de komende 4 jaar voor BrabantC gegarandeerd. Nog meer elite kunst, nog meer overeind houden van "professionele" kunstenaars die zonder dit Brabants subsidie infuus veroordeeld waren tot het het uitvoeren van amateurkunst. Opmerkelijk is dat met de injectie van 9 miljoen, zo'n 3 miljoen beschikbaar is om de organisatie van BrabantC voor de komende 4 jaar zekerheid te geven om zich te ontwikkelen. De resterende zes miljoen is beschikbaar voor projecten. Het college regeert hier wederom ver over haar graf heen.

Voorzitter, de PVV-fractie dient nog de nodige moties in met betere alternatieven voor beleid dan de perspectiefnota van dit college. Om af te sluiten wil ik nog een plaatje tonen wat kenmerkend is voor de plannen van dit college. Het is een infographic uit voorliggende perspectiefnota, die treffend in beeld brengt hoe van ouderen en gehandicapten het geld wordt ontnomen, om deze munten vervolgens in de subsidiegleuf van een windturbine te steken om deze draaiend te laten houden. Inderdaad, de Groene Deugdecadentie die ten koste gaat van onze eigen mensen.