PVV Noord-Brabant: "is Brabants geld naar asielwaanzin reeds een voldongen feit?"

Geacht college,
 
De regio's in Brabant hebben in opdracht van de CdK elk een "plan van aanpak verhoogde asielinstroom" opgesteld. Volgens Brabants Dagblad verwachten de gemeenten dat de Provincie financieel bijdraagt[1]. Dat leidt tot de volgende vragen:
 
1. Is het college bekend met het artikel in Brabants Dagblad1?
 
2. Is het college bekend met de plannen van aanpak verhoogde asielinstroom van de Brabantse regio's, zoals die van Hart van Brabant[2], Biesbosch[3], As50+[4]?
 
3. In het plan van de regio Hart van Brabant is een paragraaf 'Gemeenschappelijke visie en uitgangspunten' opgenomen. Daarin staat: "We gaan er vanuit dat de extra financiële bijdragen van gemeenten, die uit het plan van Aanpak voortvloeien, worden gedragen door het Rijk en/of de provincie."
In het plan van de regio Biesbosch is een paragraaf 'Gemeenschappelijke uitgangspunten' opgenomen. Daarin staat: "We gaan er vanuit dat de extra financiële lasten van gemeenten, die uit het plan van Aanpak voortvloeien, worden gedragen door het Rijk en/of de provincie."
In het plan van de regio As50+ is een paragraaf 'Voorwaarden' opgenomen waarin is verwoord "Nadrukkelijk wordt verwacht dat gemeenten financieel ondersteund worden door het COA en de Provincie bij de uitvoering van deze opgave.
 
a.Kan het College uitleggen hoe alle drie deze regio's in de kennelijke veronderstelling verkeren dat er een zak met provinciaal geld voor hen klaarstaat, terwijl de duidelijke boodschap van de CdK op de informatiebijeenkomst aan de Staten op 18 april was dat er geen sprake is van een financiële bijdrage van de Provincie, enkel een bescheiden ambtelijke inzet?
 
b. Zijn er -bestuurlijk of ambtelijk- toezeggingen over financiën gedaan aan (een) gemeente(s) en/of regio('s)? Zo ja, welke?
 
c. Zijn er -bestuurlijk of ambtelijk- suggesties gedaan over financiën aan (een) gemeente(s) en/of regio('s)? Zo ja, welke?
 
d. Zijn er -bestuurlijk of ambtelijk- verwachtingen gewekt over financiën aan (een) gemeente(s) en/of regio('s)? Zo ja, welke?
 
e. Indien nee bij c, d, en/of e, hoe verklaart het college dan dat deze regio's onafhankelijk van elkaar een dergelijke conclusie in hun plannen opnemen, en in sommige gevallen zelfs in letterlijk dezelfde tekst?
 
4. In bijlage 1 treft u paragraaf 'Leefbaarheid, communicatie en draagvlak' aan uit het plan van de Biesbosch-gemeenten, en de paragraaf 'Leefbaarheid, communicatie en draagvlak' uit het plan van de Hart van Brabant gemeenten. De twee minimale verschillen die we hebben gevonden hebben we gehighlight.
 
Kan het college aangeven hoe het kan dat de plannen identieke teksten bevatten?
 
Kan het college aangeven welke functionaris bij welke instantie de auteur is van deze gezamenlijke teksten?
 
Is het college net als de PVV van mening dat de plannen kennelijk niet meer dan voorgekauwde lappen tekst zijn?
 
5. In diverse paragrafen valt te lezen "Belangrijk is daarbij (het creëren van draagvlak en acceptatie, red.) dat de dialoog zich niet richt op óf we vluchtelingen opvangen, maar op de wijze waarop we dat als samenleving doen."
 
Is het college net als de PVV van mening dat het te zot is voor woorden dat onze eigen Brabantse burgers keer op keer voor voldongen feiten worden gesteld in plaats van gevraagd wat zij ervan vinden, en het credo van de provincie voor hén kennelijk 'slikken of stikken' is? Zo nee, hoe legt het college dán uit dat onze eigen Brabantse burgers het nakijken hebben?
 
Namens de PVV Noord-Brabant,
 
Patricia van der Kammen
Alexander van Hattem


BIJLAGE 1

Plan Biesbosch-gemeenten

Leefbaarheid, communicatie en draagvlak.

Om er zorg voor te dragen dat vluchtelingen en vergunninghouders snel een geaccepteerd onderdeel

van onze samenleving worden, is een aantal zaken van wezenlijk belang. Naast integratie, onderwijs en arbeidsmarkt zijn hierbij de thema's leefbaarheid, communicatie en draagvlak essentieel.

Allereerst is het van belang om bij de opvang van vluchtelingen en vergunninghouders zorg te dragen voor zorgvuldige communicatie en een open dialoog met de (directe) omgeving. Maatwerk is het sleutelwoord. Dit vereist enerzijds helderheid en transparantie vanuit het lokale bestuur over de wijze van burgerbetrokkenheid, inspraak en besluitvorming. En richt zich anderzijds op het creëren van acceptatie en draagvlak voor de situatie van de vluchteling, want 'onbekend maakt onbemind'. Belangrijk is daarbij dat de dialoog zich niet richt op óf we vluchtelingen opvangen, maar op de wijze waarop we dat als samenleving doen.

Bij het creëren van draagvlak en acceptatie is het van belang om zo spoedig mogelijk het persoonlijke gesprek met de omwonenden van een (mogelijke) opvanglocatie aan te gaan over hoe we er als samenleving zorg voor dragen dat een leefbare en veilige situatie ontstaat. Dat betekent dat we continu oog en oor moeten hebben voor mogelijke zorgen en gevoelens die er over dit thema in de samenleving leven en hier ook op monitoren en acteren. In diverse gemeenten zijn hierin al acties ondernomen of zijn er voorbereidingen daarop getroffen.

Daarbij maken we gebruik van ervaringen en kennis die we in onze provincie en elders in Nederland hebben opgedaan met dit vraagstuk. Maar zeker ook van de vanzelfsprekende inzet, betrokkenheid en adviezen van bewonersorganisaties en partners op het terrein van maatschappelijk- welzijn, leefbaarheid en openbare orde en veiligheid.

 

Plan Hart van Brabant gemeenten

6. Leefbaarheid, communicatie en draagvlak.

Om er zorg voor te dragen dat vluchtelingen en vergunninghouders snel een geaccepteerd onderdeel

van onze samenleving worden, is een aantal zaken van wezenlijk belang. Los van de in de vorige paragraaf aangehaalde onderwerpen integratie, onderwijs en arbeidsmarkt zijn hierbij de thema's leefbaarheid, communicatie en draagvlak essentieel.

Allereerst is het van belang om bij de opvang van vluchtelingen en vergunninghouders zorg te dragen voor zorgvuldige communicatie en een open dialoog met de (directe) omgeving. Maatwerk is het sleutelwoord. Dit vereist enerzijds helderheid en transparantie vanuit het lokale bestuur over de wijze van burgerbetrokkenheid, inspraak en besluitvorming. En richt zich anderzijds op het creëren van acceptatie en draagvlak voor de situatie van de vluchteling, want 'onbekend maakt onbemind'. Belangrijk is daarbij dat de dialoog zich niet richt op óf we vluchtelingen opvangen, maar op de wijze waarop we dat als samenleving doen.

Bij het creëren van draagvlak en acceptatie is het van belang om zo spoedig mogelijk het persoonlijke gesprek met de omwonenden van een (mogelijke) opvanglocatie aan te gaan over hoe we er als samenleving zorg voor dragen dat een leefbare en veilige situatie ontstaat. Dat betekent dat we continu oog en oor moeten hebben voor mogelijke zorgen en gevoelens die er over dit thema in de samenleving leven en hier ook op monitoren en acteren. In diverse gemeenten zijn hierin al acties ondernomen of zijn er voorbereidingen daarop getroffen.

Daarbij maken we gebruik van ervaringen en kennis die we verspreid over de regio hebben opgedaan met dit vraagstuk. Maar zeker ook van de vanzelfsprekende inzet, betrokkenheid en adviezen van bewonersorganisaties en partners op het terrein van maatschappelijk- welzijn, leefbaarheid en openbare orde en veiligheid.

 


[1] http://www.bd.nl/regio/den-bosch-e-o/s-hertogenbosch/gemeenten-provincie-moet-meebetalen-aan-asielopvang-1.6073156

[2] https://www.dongen.nl/fileadmin/Dongen_bestanden/Documenten/Actueel/DEFINITIEF_Eindversie_Plan_van_Aanpak_HvB_d.d._25.5.2016.pdf

[3] http://www.aalburg.nl/actueel/nieuws_3719/item/subregio-biesbosch-pakt-verantwoordelijkheid-huisvestingvluchtelingen-en-vergunninghouders-samen-op_103018.html

[4] https://www.uden.nl/data/downloadables/4/0/7/1/plan-van-aanpak-as50.pdf

 

Beantwoording: pdfProvinciaal_geld_opvang_asielzoekers_2_beantwoording_dd_14-06-2016.pdf