Met de nu voorliggende omgevingsverordening wordt het pad geplaveid richting de afgrond waar dit provinciebestuur onze veehouders indrijft. In de aan deze Statenvergadering voorafgaande commissievergaderingen hebben we de noodkreten van innovatieve agrarische ondernemers duidelijk gehoord, dit aan gedeputeerde Ronnes voorgelegd maar het hele college van GS geeft nog steeds geen krimp. Het plan wat CDA gedeputeerde op 18 februari aankondigde voor ‘Toekomstbestendige stallen 2024’ bevat totaal geen realistische scenario’s voor onze boeren. Het komt neer op vier verschillende varianten van stoppen: direct stoppen, uitfaseren en dan stoppen, stoppen terwijl je met een ‘coach’ voorlichting krijgen over ‘natuurinclusieve landbouw’ of moeten stoppen omdat aanpassing van stallen in de praktijk onhaalbaar is. Kortom, de doodsteek voor de veehouderij in Brabant en dat allemaal om via stikstof en ammoniakreductie te voorkomen dat de brandnetels in de Natura2000-deugreservaten wat harder zouden kunnen gaan groeien.

Even tussen neus en lippen door vliegt er een begrotingswijziging langs voor een busparkeerplaats met wasserette en subsidiepanelendak van een schrikbarende 40 miljoen euro, of nog meer. Per daar gestalde bus een bedrag van bijna een kwart miljoen euro, de prijs van een fonkelnieuwe, superschone Euro7 dieselbus, die de lucht zuivert in plaats van vervuilt.

Voorzitter, in de toren moet de paniek vast en zeker zijn uitgebroken. Oh help, we zijn van plek 24 naar plek 36 gedaald op de ranglijsten van innovatieregio's.

Boehoe, boehoe, wat een drama. Terwijl de horecaondernemer het water aan de lippen staat en niet kan slapen van de zorgen, winkels weer voor zoveel weken gesloten werden, de evenementenbranche het onverminderd moeilijk heeft en gewone ondernemers zuchten onder de onzinnige Corona-dwangmaatregelen, is het college van slag omdat we in het bestuurlijke pronklijstje zijn gedaald.

Om een probleem op te lossen is allereerst een goede analyse nodig.

Eerst moeten we weten wat de huidige situatie is (analyse), pas dan kunnen we bepalen waar we heen willen (doelstellingen), vervolgens bepalen we de manier waarop we het probleem gaan oplossen (strategie). Met andere woorden: eerst beleid, dan geld.