Voorzitter, de aangepaste Nota verbonden partijen is geen verbetering.

Eerst iets in het algemeen. De PVV is van mening dat het participeren in een privaatrechtelijke verbonden partij slechts bij hoge uitzondering mogelijk zou moeten zijn, en nooit op initiatief van de provincie zelf ingesteld zou mogen worden. Privaatrechtelijke verbonden partijen zijn door PS niet goed controleerbaar, al was het maar omdat informatie vaak gewoon niet verstrekt wordt. Bij gebrek aan een tweede termijn dien ik een motie hierover in.

Voorzitter de ZRK constateert dat de informatievoorziening over de investeringsfondsen een onvoldoende krijgt, en vat het samen in constateringen als ‘Zicht op voortgang belemmerd’, ‘Geen inzicht in tastbare/merkbare resultaten en doelbereik’, ‘Inconsistente informatie’, ‘op punten aandacht nodig voor zicht op sturingsmogelijkheden PS’.

Voorzitter, als de informatievoorziening niet op orde is, dan is de constatering ‘op punten aandacht nodig voor zicht op sturingsmogelijkheden PS’ ontegenzeggenlijk te vertalen naar de conclusie ‘het zicht is ontnomen op de sturingsmogelijkheden van PS’.

Voorzitter,

Eerst een woord van dank aan de ZRK. De bevindingenrapportages van de ZRK zijn altijd uitermate degelijk en dat is ook hier weer het geval.

In het voorstel wordt gevraagd om de aanbevelingen aan PS en GS over te nemen. De PVV kan met een aantal van deze aanbevelingen best instemmen. Met een aantal aanbevelingen hebben we echter moeite en daarnaast vinden we dat de ZRK vollediger had mogen zijn. Aan de kaderstellende rol van PS wordt in dit rapport bijvoorbeeld nauwelijks aandacht besteed.

Voorzitter, het onderzoek van de ZRK maakt duidelijk dat de Brabantse doelstellingen van de energietransitie onduidelijk en niet haalbaar zijn. De lat is daarbij ook nog eens een stuk hoger gelegd dan landelijk.

Vz, Hoewel dit Statenvoorstel in principe slechts een technische omzetting is van de verordening van de Wabo naar de Omgevingswet, middels een nabootsing van de modelverordeningen van IPO en VNG, is dat op zichzelf juist een punt van zorg. Deze technocratische benadering maakt de doelstellingen van dit kwaliteitskader tot een papieren werkelijkheid.

Artikel 3, de betrokkenheid van Provinciale Staten, beperkt zich tot het kennis nemen van een jaarlijkse Statenmededeling. Leveren artikel 4 over de kwaliteitsdoelen en artikel 5 over kwaliteitsborging effectief resultaat?