Even tussen neus en lippen door vliegt er een begrotingswijziging langs voor een busparkeerplaats met wasserette en subsidiepanelendak van een schrikbarende 40 miljoen euro, of nog meer. Per daar gestalde bus een bedrag van bijna een kwart miljoen euro, de prijs van een fonkelnieuwe, superschone Euro7 dieselbus, die de lucht zuivert in plaats van vervuilt.

Voorzitter, in de toren moet de paniek vast en zeker zijn uitgebroken. Oh help, we zijn van plek 24 naar plek 36 gedaald op de ranglijsten van innovatieregio's.

Boehoe, boehoe, wat een drama. Terwijl de horecaondernemer het water aan de lippen staat en niet kan slapen van de zorgen, winkels weer voor zoveel weken gesloten werden, de evenementenbranche het onverminderd moeilijk heeft en gewone ondernemers zuchten onder de onzinnige Corona-dwangmaatregelen, is het college van slag omdat we in het bestuurlijke pronklijstje zijn gedaald.

Om een probleem op te lossen is allereerst een goede analyse nodig.

Eerst moeten we weten wat de huidige situatie is (analyse), pas dan kunnen we bepalen waar we heen willen (doelstellingen), vervolgens bepalen we de manier waarop we het probleem gaan oplossen (strategie). Met andere woorden: eerst beleid, dan geld.

Helaas heeft dit college en het vorige college met Forum van Democratie en JA21 besloten om de Brabantse boeren te discrimineren en op te zadelen met een berg onhaalbare provinciale regelgeving genaamd Transitie Veehouderij. 

Om deze provinciale regeldruk te controleren en vergunnen moet de provincie extra kosten maken. En nu vraagt de coalitie of we effe 1,5 miljoen euro willen overmaken.